Laura en Joelle zijn vriendinnen. Ze komen langs fietsen als we op zoek zijn naar tieners om te interviewen. Ze vinden het prima om geinterviewd te worden.
Waar woonden jullie voor je in Leidschenveen kwam wonen?
“Ik kom oorspronkelijk uit Den Haag, vlakbij de Neherkade. Het was een allochtone buurt. Mijn ouders wilden graag in een nieuwbouwwijk wonen, ze hadden toen drie kleine kinderen en mijn moeder was zwanger van de vierde. Ik kan me er nog wel wat van herinneren: ik weet nog wie de buren waren, en heb nog wel wat fotootjes. Maar ik weet bijvoorbeeld niets meer van de kleuterschool. “
Hoe kennen jullie elkaar?
“Wij kennen elkaar via het ’s Gravendreef College. We hebben drie jaar bij elkaar in de klas gezeten, al hadden in het begin niet zoveel contact. Voor het ’s Gravendreef kenden we elkaar niet. Ik zat op de Balans en Joëlle op de Walvis. In de eerste jaren op ’s Gravendreef ging ik om met een meisje die anderen niet zo mochten. Pas in de derde klas praatten we wel veel met elkaar op MSN, daarna ook wel in de klas. Toen vroeg Joëlle of ik mee ging op stap en daarna gingen we steeds vaker samen op pad.
Wat doen jullie samen?
“We gaan samen shoppen, we gaan wel eens uit, bijvoorbeeld naar de 15+ avonden in De Locomotion in Zoetermeer. Gister was er toevallig een schoolfeest, maar dat is meer voor de bruggertjes.”
En heb je nog contact met klasgenootjes van de lagere school?
“Ik heb helemaal geen contacten meer van de lagere school. Daar ga ik helemaal niet meer mee om. Weinig kinderen van de lagere school zijn naar het ’s Gravendreef gegaan. Die zitten nu op een andere middelbare school en hebben nu andere vriendengroepen.“
Wat vind je leuk aan de buurt?
“We hebben aardige buren, maar er zijn wel buurtruzies ook vanwege onze honden. ik was vroeger altijd buiten met mijn vriendinnetjes, altijd samen spelen. Een beste vriendin woonde tegenover mij, ging ik altijd mee spelen, dan gingen we bijvoorbeeld belletje lellen. Er zijn in onze buurt niet veel mensen verhuisd. Er mochten in 1998 alleen gezinnen met kinderen onder de 12 komen wonen. Die kinderen gaan nu naar school, dan verhuis je misschien niet zo snel.”
En hoe vind je het nieuwe schoolgebouw?
“Ik vind het een supermooie school, maar ik was liever in het oude gebouw gebleven, daar hoefde je niet zoveel trappen te lopen. Wij hadden in het begin vijf brugklassen en daardoor kenden we bijna iedereen. Nu zijn er veel meer klassen en ken je lang niet iedereen meer. Op de oude school kende ik ook alle leraren. Nu niet meer, er zijn zoveel leraren bijgekomen. Er zijn ook allemaal nieuwe regels. In het oude gebouw mocht je bijvoorbeeld nog roken, nu niet meer. We zijn nu een gezonde school met een gezonde kantine.”
Heb je het naar je zin in de wijk?
“Ja, want we kunnen nu overal heen met de Randstadrail, naar Zoetermeer, Voorburg, we gaan ook naar Rotterdam. Het is een rustige wijk, soms wel een beetje saai. Het winkelcentrum is er wel, maar dat is niet echt boeiend. We gaan meestal in Leidschenhage shoppen of in de stad. Maar ik voel me hier wel thuis.”
“Er zou heel veel komen, maar dat is nooit waar gemaakt. Het is echt een wijk voor kleine kinderen. Er zou een discotheek komen met 7 zalen. Straks zijn we 18 en dan is het er waarschijnlijk nog niet terwijl we er wel heel erg naar uit keken. “
“Wij kennen wel bijna iedereen van onze leeftijd in Leidschenveen. We maken het zelf leuk. “
Buren in Leidschenveen 
Pingback: “Ik en mijn zus zijn een van de weinigen die kunnen oppassen in de buurt.” « Buren in Leidschenveen