We hebben afgesproken met Linda en Nassira op het Goudvisplein waar ze met een groep vrouwen zoete muntthee drinken in het zonnetje. De kinderen spelen in de speeltuin.
Waar heb je hiervoor gewoond?
“Ik heb hiervoor in Rijswijk gewoond, we hadden een 3 kamer woninkje met 4 kinderen. We waren al 7 jaar op zoek naar iets groters. Het was zo’n kippenhok, ik wilde er graag weg. De eerste paar jaar reageerde ik alleen op huurwoningen in Rijswijk. Omdat dit niet lukte, ben ik maar overal op gaan reageren en toen kreeg ik opeens dit! Ik wilde nooit naar zo’n wijk, ik kende hier niemand. De dag erop kreeg ik een aanbod voor Zoetermeer, dat had meer mijn voorkeur. Deze wijk leeft niet echt, is uit de grond getrokken.”
Hoe ben je met Nassira in contact gekomen?
“Ik zag haar lopen met haar hoofddoek. Op een gegeven moment zag ik haar weer en groetten we elkaar met Salaam Aleikum. Zo kwamen we aan de praat. We zijn geen buren geworden die elkaar thuis opzoeken, we zijn echt buiten buren. Ik werkte 3 hele dagen, dan ga je geen tijd verspillen met bakkies drinken. Nu spelen de kinderen buiten en dan kun je kletsen. Ik ben een Hollandse, getrouwd met een Algerijn. Nassira en ik hebben het geloof gemeen.”
En hoe is het contact met andere buren?
“Met de meesten heb ik contact van hoi, hoi. Met een buurvrouw had ik wel meer contact, maar ze is nu verhuisd.”
Wat doen jij en Nassira samen?
“Twee jaar geleden dachten we allebei: we willen iets doen voor vrouwen in de buurt, voor alle vrouwen, niet alleen met een hoofddoek. We kwamen in contact met de stichting Voor die ons heeft geholpen met het opstarten van een vrouwenclubje. We organiseren activiteiten als koken, knutselen en kaarten of sieraden maken. Wat goed loopt is Arabische les voor kinderen en Nederlands voor vrouwen. Met Koninginnedag hebben we pizza verkocht bij het Schelpenhof. We hebben nog geen goede plek voor onze vrouwenclub. En we missen iemand die het echt aanpakt en het goed begeleid.”
Hoe tevreden ben je over je contacten in de wijk?
“Ik vind het helemaal goed zo. In Rijswijk woonde ik in een portiekwoning, ik had daar wel meer sociaal contact, ik deed boodschappen voor buurtjes, oudere mensen. Maar daar deden we ook geen bakkies. Ik heb het wel naar mijn zin nu, maar dat heeft wel twee jaar geduurd. Ik ben sowieso makkelijk met contact. Toch, als ik echt ergens iets kan krijgen wat groot genoeg is, zou ik best willen verhuizen.”
En had je uiteindelijk liever in Zoetermeer gewoond?
“Nee, ik heb er geen spijt van. Alleen vind ik het jammer dat de wijk niet kindvriendelijk is ontworpen. Er zijn veel onveilige speelplekken.”
Buren in Leidschenveen 
Pingback: ”Ik ben toch echt een stadsmens” « Buren in Leidschenveen